Müslüman her işinde olduğu gibi alışverişinde de dürüst olmalıdır. Çok para kazanmak hırsıyla kimseyi aldat-mamalı, sattığı malın kusurunu gizlememeli, eline fırsat geçerse piyasa değerinden fazlaya satmamalı, kalitesiz bir malı kaliteli ve değerli bir mal diye satmamalıdır.
Başkasının malının değerini düşürmek için kötülememelidir. Bütün bunlar aldatmadır ve haramdır. Malın iyisi ile kötüsünü karıştırmak da haramdır.
İslâm'ı yaşayan cemiyetlerin, iktisadî, ictimaî, idarî ve kültürel dokularını tahlîle tâbi tuttuğumuzda, farklı hayat görüşlerine sahip toplumlara da ışık tutacak tablolarla karşılaşırız. Ahîlik teşkilatı da bunlardan biridir. Ahîlik, yani meslek kardeşliği...
Bilindiği üzere "Ahî" arapça bir kelime olup, "kardeşim" demektir. Âdeta; "Ey Allâh'ın kulları kardeş olunuz", "Müslüman Müslüman'ın kardeşidir" hadîs-i şeriflerinden ve "Mü'minler birbirleriyle ancak kardeştirler..."âyet-i kerimesinden mülhem vücut bulmuş bir müessesedir.
İsraf, haddi aşan ölçüde sarfetmek ve harcamak mânâsına gelir. Keza, Allah' aitaatın dışında bir yere malını sarfedip harcamaya da israf denilmektedir.
islâm'ın "ibâdet diyerek bizlere takdim ettiği şeyleri, ferdî ve ictimâî deyip kesin hatlarla birbirinden ayırmak çok zordur.
Yani namaz ve oruç ferdî, zekât ve hac ictimâî bir ibâdettir hükmünü vermek, bunlara o kıymet hükmü ile bakmak âdeta mümkün değildir.
Nisbetler çerçevesinde meseleyi ele alıp, namaz veya orucun ferde sağladığı avantajlar, cemiyete nisbetle daha fazladır, demek belki olabilirse de, bu bazı gerçeklerin anlaşılması ve araştırılmasında engel teşkil edeceğinden mahzurlu da olabilir.